از كسانیك

از كسانیكه از من متنفرند ممنونم... آنها مرا قویتر می كنند.....

از كسانیكه مرا دوست دارند ممنونم...آنان قلب مرا بزرگتر می كنند....
از كسانیكه مرا ترك می كنند ممنونم... آنها به من می آموزند هیچ چیز تا ابد ماندنی نیست....
از كسانیكه با من می مانند ممنونم.... آنان به من معنای دوست داشتن را نشان می دهند.
...............................................................................................

در روزگاری که خنده ی مردم از زمین خوردن توست ، برخیز تا بگریند
......................................................................................................................
 « خدا پر داد تا پرواز باشد، گلویی داد تا آواز باشد.
خدا می خواست باغ آسمانها ، به روی ما همیشه باز باشد .
خدا بال و پر و پرواز شان داد، ولی مردم درون خود خزیدند.
خدا هفت آسمان باز را ساخت ، ولی مردم قفس را آفریدند.